Ergens in mijn scriptie heb ik een zoiets geschreven als: "Een tijdloos beeld moet toch sterker zijn al het visuele geweld om me heen?
Een tijdloos beeld troost een beetje."
Tijdloos.. in een mens; datgene wat ik overgedragen heb gekregen; datgene wat ik overdraag op mijn kinderen; de volgende generatie. Los van omstandigheden. Onveranderlijk. Het is wat mij betreft niet hetzelfde als die normen en waardenset waar de politiek het over heeft. Het is een manier van kijken en bebgrijpen die je krijgt. Datgene wat je als een estafettehoutje doorgeeft aan de volgende en wat doorleeft.Dat is tijdloos. Het bepaalt je rol en identiteit waar en wanneer je ook leeft.
Ik laat daarom dingen weg in mijn foto's zoals computers, laptops, televisie. Ik voeg dingen toe waarmee ik en mijn kinderen de tijd op een andere manier vullen.
Ik maak een andere wereld. Waarin het niet uitmaakt of ik nu leef in 2008 of in een andere tijd. Ik isoleer en filter het estafettehoutje uit het visuele geweld. Dat probeer ik in ieder geval. Want ik zit er op te wachten; een beetje troost in een afbeelding die me vertelt dat het allemaal best wel meevalt.
Dat tijd golfbewegingen heeft waarin alles uiteindelijk op een andere manier hetzelfde blijft.