donderdag 17 mei 2007

boek

Zaterdagmiddag heb ik met al mijn foto's liggen schuiven. Ik heb alles wat ik een beetje goed vind uitgeprint en uitgeknipt en op de grond gelegd. Meestal ga ik er dan met een stoel voor zitten en gewoon kijken, in groepjes indelen, wat hoort bij wat, weer in andere groepjes indelen, kijken wat er niet bij past, maar ook kijken wat ik nou eigenlijk bedoel met al die foto's bij elkaar.
En nu loop ik al een aantal weken door Katendrecht te slenteren, dus weet ik er iets meer van, niet veel, maar iets. Ik weet dat er in Katendrecht veel kinderen wonen. Ik weet dat maar een klein percentage veel buiten speelt. De rest speelt veellal binnen. De Chinese kinderen gaan bijna alle vrije middagen nog naar de Chinese school, die kom ik ook niet tegen.
De meeste kinderen die buiten spelen gaan naar de officiele speelplekken; skatebaan, voetbalterrein, schoolplein en de straat. Ik zie weinig ouders buiten. 'Thuis Op Straat', de organisatie die een oogje in het zeil houdt op de pleinen, surveilleert alleen tussen de middag op Katendrecht. Wat ik ook weet is dat de gemeente Rotterdam veel geld pompt in de jeugdzorg, of in iedergeval in heel veel instanties die gericht zijn op het welzijn van de jeugd. Ondanks dat leven deze kinderen in een, volgens mij, harde omgeving en moeten ze veel zelf opknappen. Alleen over hun speelplekken en speelomgeving hebben ze niet veel te zeggen. Helemaal niets eigenlijk, alles wordt van bovenaf geregeld. Zonde van hun energie, die stoppen de katendrechtse kinderen in andere zaken, waar ze wel controle over kunnen uitoefenen.

Nog elke keer als ik uit Katendrecht weg ga voel ik me depri.. verdrietig, noem het maar. Veel begeleiding, veel geld van de gemeente, veel beste bedoelingen, veel speelplekken, veel televisie, computer, bakstenen, trotoirtegels, veel drugs, veel groepen jeugd (waar je maar beter bij kunt horen) dwalend door de straten. Maar niets of niemand is echt zuinig op jouw, jij als kind of mens. Waarom zou jij het dan met anderen zijn?




Dus wordt het een boek met ongeveer 20 foto's. Dan kan ik tenminste een voorwoord schrijven.