In de maand augustus kijk ik altijd naar zomergasten. Dit is mijn jaarlijkse, verplichte, culturele activiteit, en ik vind het geweldig. Een aantal jaren geleden kreeg ik zelfs op videoband opgenomen afleveringen kado, voor mijn verjaardag. Ik kreeg de aflevering van Raoul Heertje en Theo Maasen. Dus, als er op zaterdagavond niets te kijken valt, kijken wij thuis, nog maar eens een keertje naar Raoul Heertje, en naar alle medezomergasten die er bij gekomen zijn.
Het afgelopen jaar heb ik ademloos zitten luisteren naar Ad Verbrugge, filosoof. Terwijl mijn vriend in slaap sukkelde van zijn lange zinnen kon ik er maar geen genoeg van krijgen. Charismatisch vond ik die man. Geweldig. Ik was helemaal in de ban.
Een vriendin van me kwam een dag later wapperend met twee uitgescheurde bladzijdes van de VPRO gids aan rennen. Ze dacht dat ik het interview wel wilde hebben. Nou stond me daar toch een waanzinnig portret van Ad Verbruggen in! De foto was geweldig. Het kader, het licht, de intensiteit, de kleur, inclusief huidskleur. De tekst noemt hem zowel "rebelse jongen" als "messiaans". Dat is nou precies wat ik in de foto zag.
