vrijdag 17 september 2010

Juli

Volgens mij heb ik, voor het eerst, liefde op het eerste gezicht meegemaakt. Het was een glimlach. Een hele ontwapenende, onwillekeurige, ontsnapte glimlach. Ja, ontsnapt, is het goede woord. En het waren vooral de ogen die zo glimlachte.
Goh. Ik heb zelden zo'n glimlach gezien. .. Die niet bedoeld is als lach om een grapje, om toe te lachen, te verontschuldigen.. en verder. Hij was om mij.. of voor mij. En er ontsnapte ook zo'n glimlach bij mij. Hij was al verstuurd voordat ik in de gaten had dat ik iets ontving. Ik deed het met mijn mond, maar vooral met mijn ogen. Het was een verwarrend open glimlach en toch maar 1 seconde.