In een van die gratis krantjes in de trein heb ik woensdag de afscheidspeech van de weduwe van Hrant Dink gelezen. Ik kreeg er kippenvel van.
ISTANBUL Ruim honderdduizend mensen brachten gisteren in Istanbul de laatste eer aan Hrant Dink. Dinks weduwe Rakel riep gisteren in een emotionele toespraak op tot verbroedering.
‘Vandaag voel ik me verdrietig, maar ook vereerd. We nemen afscheid van mijn man, mijn minnaar, de vader van mijn kinderen. We zullen lopen zonder spandoeken, zonder slogans en met respect voor iedereen. Vandaag geven we onze stilte een luide stem. Wie de moordenaar ook is, of hij nu 17 jaar is of 27, ik weet dat hij ooit een baby was. Als we ons niet afvragen waarom een kind verandert in een moordenaar, is het einde zoek. Ze zeggen dat Hrant ‘een groot man’ was, maar ik vraag jullie: ‘Is hij groot geboren?’ Hij kwam niet uit de hemel, maar was ook van deze aarde. Hij was groot door zijn werk, zijn stijl en de liefde in zijn hart. Ook jullie zijn groot, omdat jullie hier zijn gekomen. Maar laat het daar niet bij. Met haat en belediging kan er geen toekomst zijn. Er is geen toekomst als we denken dat het ene bloed meer waard is dan het andere. Alleen als je de ander als gelijke beschouwt kun je tot grote hoogte stijgen. Je bent weggegaan zonder oud te worden, zonder ziek te worden, zonder genoeg te krijgen van je geliefden. Je bent nu gescheiden van de mensen die van je hielden, van je kinderen, van je kleinkinderen, je bent nu gescheiden van ons en van mijn armen, mijn liefste, maar je land heb je niet losgelaten.’
Wow! De tekst bleef een beetje nadreunen in mijn hoofd tot ik me in de academie moest gaan bezighouden met zeefdrukken. Ik had hiervoor mijn boerenvrouw (zie tijdmix) op een USB stick gezet en meegenomen. Dit keer was het de kleurenfoto.
Ik heb het eigenlijk wel een beetje gehad met die zwart wit foto..Hoe kan ik die zwart wit foto interessanter maken? Ik besloot een gedeelte van die prachtige tekst bij mijn foto te gebruiken.
Maar er gebeurde iets geks.
Doordat ik op de foto een schep in mijn hand heb, lijkt de foto te suggereren dat ik mijn eigen man om zeep heb geholpen!
Tijdens het drukken vroeg een klasgenoot aan me of ik de tekst zelf had gemaakt en of hij betrekking op mij had? Nee, niet zelf geschreven en nee, geen betrekking op mij maar op een vrouw die ik 'speel'. Misschien moet ik hem van mijn weblog halen omdat kijkers vermoeden dat er meer achter zit...Maar het betekent niet meer dan dat ik de tekst bij een idool vond passen.
Hoe zeggen ze het ook al weer; "Producent accepteert geen enkele verantwoordelijkheid voor eventuele technische of mentale schade die is voortgevloeid uit het gebruik en/of bekijken van deze website. Elke overeenkomst met bestaande figuren en/of feiten in onze spreuken berust op toeval."
