Uiteindelijk vind ik 3 plekken met volkstuinen en ik kom er achter dat het er in principe net zoveel zijn als in Nederland. Het is alleen wat rommeliger. (Percelen liggen kriskras door elkaar, welk stuk waar begint en waar ophoudt is alleen bij de eigenaren bekend en wat me ook opvalt is de creativiteit, of vindingrijkheid van de Belgische tuinen. Simpel gezegd; Het maakt ze geen donder uit hoe het eruit ziet als het maar werkt.) Jonge plantjes worden beschermd door opengeknipte plastic melkflessen of deksels van caviakooien. Hele CD verzamelingen hangen door de tuintjes heen om de vogels weg te jagen. Erg feestelijk.
In Nederland worden percelen tot op de vierkante meter berekend en verdeeld. de paden worden netjes bestraat en als je zoals ik, je aangrenzende paden niet netjes schoon houdt, krijg je een brief; 'dat bij de maandelijkse keuring is gebleken dat.. ik mijn paden niet netjes bijhoud.
Het is gewoon anders.. Daar, in Brussel, mag meer.
